Lemme
Pr. : P. Kavvadias, Eph. Arch., 1885, p. 65 sq.
Autres éditeurs : IG IV, n° 128 (A. Fairbanks, A study of the Greek Paean, New York, 1900, p. 109 sq. ; E.-J. et L. Edelstein, Asclepius I, 1945, n° 594 [avec traduction] ; L. Käppel, Paian. Studien zur Geschichte einer Gattung, Berlin-New York, 1992, p. 380-383, Pai 40 [avec traduction p. 201-02] ; P. Sineux, "Le Péan d'Isyllos : forme et finalités d'un chant religieux dans le culte d'Asklépios à Epidaure", Kernos 12, 1999, p. 153-166 ; W.-D. Furley et J.-M. Bremer, Greek Hymns, Mohr Siebeck, Tübingen, 2001 : Vol. I : The Texts in Translation, p. 227-40 n° 6.4. et Vol. II : Texts and Commentary, p. 180-92 n° 6.4.) ; A. Kolde, Politique et religion chez Isyllos d'Epidaure, Schwabe, Basel, 2003, p. 8-15 [avec traduction].
Transcription
ἱε παιᾶνα θεὸν ἀείσατε λαοί,
ζαθέας ἐνναέται τᾶσδ’ Ἐπιδαύρου.
ὧδε γὰρ φάτις ἐνέπουσ’ ἤλυθ’ ἐς ἀκοὰς
προγόνων ἁμετέρων, ὦ Φοῖβε Ἀπόλλων.
Ἐρατὼ Μοῦσαν πατὴρ Ζεὺς λέγεται Μά-
λ[ωι] δόμεν παράκοιτιν ὁσίοισι γάμοις.
Φλεγύας δ’, [ὃς] πατρίδ’ Ἐπίδαυρον ἔναιεν,
θυγατέρα Μάλου γαμεῖ, τὰν Ἐρατὼ γεί-
νατο μάτηρ, Κλεοφήμα δ’ ὀνομάσθη.
ἐγ δὲ Φλεγύα γένετο, Αἴγλα δ’ ὀνομάσθη·
τόδ’ ἐπώνυμον· τὸ κάλλος δὲ Κορωνὶς ἐπεκλήθη.
κατιδὼν δὲ ὁ χρυσότοξος Φοῖβος ἐμ Μά-
λου δόμοις παρθενίαν ὥραν ἔλυσε·
λεχέων δ’ ἱμεροέντων ἐπέβας, Λα-
τώιε κόρε χρυσοκόμα.
Σέβομαί σε· ἐν δὲ θυώδει τεμένει τέκε-
τό νιν Αἴγλα, γονίμαν δ’ ἔλυσεν ὠδῖ-
να Διὸς παῖς μετὰ Μοιρᾶν Λάχ̣εσίς τε μαῖα ἀγαυά.
ἐπίκλησιν δέ νιν Αἴγλας ματρὸς Ἀσκλα-
πιὸν ὠνόμαξε Ἀπόλλων, τὸν νόσων παύ-
σ̣τορα, δωτῆρα ὑγιείας, μέγα δώρημα βροτοῖς.
επαιάν, ἱεπαιάν, χαῖρεν̣Ἀσκλα-
πιέ, τὰν σὰν Ἐπίδαυρον ματρόπολιν αὔ|-
ξων, ἐναργῆ δ’ ὑγίειαν ἐπιπέμποις
φρεσὶ καὶ σώμασιν ἁμοῖς· ἱεπαιάν, ἱεπαιάν.